Różnice między renesansem a barokiem

Renesans i barok to dwa ruchy artystyczne, które następowały po sobie w czasie, choć czasem trudno określić, kiedy rozpoczął się ten drugi, gdyż oba przenikały się i współistniały przez dziesiątki lat. Istnieją więc między nimi podobieństwa, choć ich różnice pokazują głęboką zmianę mentalności, jakiej doświadczyło społeczeństwo zachodnie między końcem XVI a początkiem XVII wieku. W tej lekcji opowiadamy, jakie były główne różnice między sztuką baroku a renesansu.

Różnicę między renesansem a barokiem widać już w samej definicji:

Renesans był humanistycznym i klasycznie inspirowanym ruchem kulturalnym, który miał miejsce w odpowiadającym mu okresie między XIV a XVI wiekiem, przy czym obecne Włochy były centrum, z którego rozprzestrzeniał się na pozostałe kraje. Był to ruch o charakterze nowego podejścia do ideałów estetycznych i sposobu rozumienia świata. Barok był stylem antyklasycznym i powstał w obliczu zmian religijnych, takich jak sztuka kontrreformacji oraz zmian politycznych, jakie przyniosło powstanie nowoczesnych państw i absolutyzm. Wszystko stało się mniej racjonalne, a znacznie bardziej namiętne i teatralne. Okres baroku trwał od około 1580 do 1750 roku.

Różnice między sztuką baroku i renesansu: architektura

Architektura renesansowa jest symetryczna i proporcjonalna, w której horyzontalność przeważa nad wertykalnością. Z drugiej strony, architektura barokowa jest dynamiczna, stara się odcisnąć piętno poprzez skomplikowane formy i zróżnicowane dekoracje.

W okresie renesansu, i to w większości przypadków, nie mamy do czynienia z dziełami anonimowymi, znany jest artysta lub artyści za nie odpowiedzialni. Mistrzowie baroku pozostawali anonimowi, a dzieło miało pierwszeństwo przed autorem. W https://www.topcity.pl znajdziesz opisy i ciekawostki wielkich dzieł architektonicznych baroku i renesansu.

Różnice między sztuką baroku i renesansu: malarstwo

Jeśli chodzi o malarstwo, to główne różnice między renesansem a barokiem to:

W malarstwie renesansowym linia dominuje nad kolorem i dąży się do uzyskania perspektywy. Malarstwo barokowe dawało pierwszeństwo kolorowi przed linią, odtwarzając przedmioty w oparciu o kolor.

Renesans dążył do realizmu w zakresie realistycznego przedstawienia postaci i przedmiotów, pozostając wiernym perspektywie geometrycznej i powietrznej. Z drugiej strony malarze barokowi pozwalali na przekroczenie emocji, zaostrzając kształty i kolory, by zaskoczyć i poruszyć widza.

Malarz renesansowy dąży do spokoju i równowagi, idealizuje tematy i szuka cnoty, barok jest bardziej pesymistyczny i wprowadza do swoich obrazów mroczne i pesymistyczne tematy, przedstawiając rzeczywistość w całej jej surowości.